Zmęczenie – skąd i dokąd nas prowadzi…

Przeczytałam ostatnio artykuł, który dał mi dużo do myślenia. Był poświęcony jednemu z najczęściej występujących, a zarazem najrzadziej rozpoznawanych, problemowi zdrowotnemu, który ma ogromny wpływ na życie pracujących kobiet i matek.

Po przeczytaniu zrozumiałam, dlaczego, kiedy czujemy się czasem takie bardzo zmęczone, to sięgamy wtedy po kawę i słodycze. Przed oczami mamy jeden cel: złapać powera i przeżyć dzień do końca. I dlaczego nagle przybywa nam parę kilo i mamy wrażenie, że częściej chorujemy, a naszą świętą cierpliwość po prostu gdzieś wcięło.

I czasem czujemy jakby coś zwalniało na łączach, w głowie mamy mętlik i jakoś częściej zapominamy. To, co niedawno robiłyśmy w parę minut zabiera nam więcej i więcej czasu.
Aż w końcu idziemy do doktora, bo czujemy, że musi być coś nie tak, ale wychodzimy po wizycie najwyżej z receptą na witaminy. Czyli nic nam nie jest? To w czym tkwi problem? Uwaga! To jest tzw. adrenal fatigue. Po polsku – zużycie adrenaliny. I jest taka grupa, która wydaje się być szczególnie dotknięta tą przypadłością. To ambitne, pracujące mamy.
To one starają się połączyć pracę i dom, zadowolić szefa, dopieścić dzieci. Dużo zadań do wykonania na wielu polach jednocześnie. Pracujemy jak na kilku etatach. I płacimy za to cenę. Nasze ciało daje nam do zrozumienia, że mamy zwolnić, że trzeba wyhamować. Ale nie, my przemy do przodu, ignorujemy symptomy zmęczenia.
I to właśnie przez poziom stresu, w którym żyjemy, nasze nadnercza ulegają wyczerpaniu (tak jak my). Kortyzol, czyli hormon stresu, krążący jak szalony w naszym ciele, podnosi poziom cukru. Prowadzi to do insulinooporności, podwyższa poziom cholesterolu, zaburza sen. Obniża też system odpornościowy i trudniej nam wykaraskać się ze zwykłej infekcji. Cierpi na tym też nasza tarczyca, co skutkuje spowolnieniem metabolizmu.

I nagle nie rozumiemy, co się z nami dzieje. Mamy fajną pracę, mamy super rodzinę, zdrowo się odżywiamy – i mało tego – dbamy o kondycję fizyczną. A coś jakby nie styka.
Zła, zła wiadomość. To wszystko może doprowadzić do poważniejszych chorób, ale nie będę ich wymieniać, bo to z kolei na pewno podniesie poziom stresu!
Przejdę szybko do GOOD NEWS! Można temu zapobiec, można to leczyć – i co najważniejsze – to daje się wyleczyć! Nie ma tu magii. Nie ma szarlataństwa. I na pewno podświadomie każda z nas to wie. To kombinacja odpoczynku, zmian w żywieniu, regularnej aktywności fizycznej (no chociaż 10 -15 minut dziennie) oraz odpowiednich suplementów, które odbudują nasz system odpornościowy.
Wiem, łatwo powiedzieć, gorzej zrobić. Ale poznałyśmy już wroga, a to połowa sukcesu. Teraz tylko opracować strategię walki i będzie dobrze. Musi być.

Na koniec jeszcze to, co sobie zapisałam, czyli rady jak sobie pomóc wyjść na prostą.
1. Zmień codzienny schemat. Ma być inaczej niż dotychczas. Zapisuj – super nowy notes!! – kiedy w ciągu dnia masz najwięcej energii i wszystko idzie jak z płatka. Może to właśnie wtedy trzeba zaplanować zrobienie czegoś ważnego. Zapisuj też, kiedy czujesz się, jakby walec cię przejechał.
2 . Rada druga. Wypracuj lepszy sen. Jeżeli twoje ciało jest zmęczone, to idź wcześniej spać. Może kiedyś byłaś nocnym markiem, ale to się zmieniło i bardziej wysypiasz się idąc do lóżka z kurami (albo może raczej z dziećmi)? Sen ma być nieprzerywany J (no to ja się pytam, a co mam zrobić z Anką, która nadal budzi się często w nocy??? – muszę to rozpracować następnym razem…).
3. Dobry news. Aktywność fizyczna pomaga! I ja to dobrze wiem. Nawet krótka przebieżka po ciężkim dniu daje jakąś energię, pomaga oderwać myśli. Sprawia, że lepiej się czujemy.
4. Wiadomo – dieta. Zdrowa dieta. Zobaczcie, co nam zaserwował Lewandowski odkąd gotuje mu jego żona, Anna. Lepszej reklamy nie trzeba. Trzeba zadbać, żeby w tej diecie była wystarczająca liczba warzyw, owoców. Tak, czasami nie obędzie się bez jakiegoś bustera energii. Niech to będzie kawałek czarnej czekolady albo kilka migdałów i orzechów, a nie czarna kawa. I nie przejadajmy się. To nas rozleniwi i zabierze nam energię.
A my potrzebujemy się czuć pełne energii, pozytywnego myślenia, lekko na sercu i duszy. Tego sobie i Wam życzę. Gdyby ktoś chciał się podzielić ze mną swoimi spostrzeżeniami albo swoimi sposobami na pokonanie zespołu przewlekłego zmęczenia, to będę bardzo wdzięczna. W grupie zawsze lżej…